معنی خانه رفتن - جستجوی لغت در جدول جو

خانه رفتن

لغت نامه دهخدا

چانه گرفتن

گلوله کردن خمیر به اندازۀ یک نان

فرهنگ فارسی عمید

خانه بستن

(بَ گُ تَ)

در بازی نرد دو مهره یا زیادتر از دو مهره را دریک خانه جای دادن تا حریف آنرا نزند. خانه گرفتن

لغت نامه دهخدا

خانه گرفتن

(بَ دَ تَ اَ کَ دَ)

منزل کردن. در محلی اقامت کردن. در جایی سکنی گزیدن:
همواره پر از پیخ است آن چشم فژاگن
گویی که دو جغد آنجا بر خانه گرفته ست.
دنیا پلی است رهگذر دار آخرت
اهل تمیز خانه نگیرند بر پلی.
سعدی (طیبات).
، دو کردن مهره را در خانه ای از خانه های نرد تا حریف نتواند آنرا زند. خانه بستن در نرد

لغت نامه دهخدا

نشانه رفتن

(عَ قَ زَ دَ)

قراول رفتن

لغت نامه دهخدا

لانه گرفتن

(نَ / نِ گِ رِ تَ)

جای ساختن. آشیان گرفتن. منزل گزیدن:
مرغ دل ما ز هر دو عالم
اندر بر او گرفت لانه.
شیخ مغربی

لغت نامه دهخدا

دانه گرفتن

(پَ کَ دَ)

دانه بستن. پدید آمدن حبه در سنبله و از حالت شیری و میعان بسختی گراییدن آن: اقماح، دانه گرفتن خوشه. اقمح السنبل، دانه گرفت خوشه. (منتهی الارب). و نیز رجوع به دانه بستن شود

لغت نامه دهخدا

چانه گرفتن

(اَ یِ کَ دَ)

گلوله کردن خمیر برای نان. گلوله کردن خمیر برای پختن نان یا رشته کردن. زواله کردن خمیر. زواله گرفتن خمیر. و رجوع به چانه کردن شود

لغت نامه دهخدا

مایه رفتن

(شُ دَ)

در تداول عامه، خرج کردن برای پیشرفت کاری: فلانی دویست تایی مایه رفت تا... (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). پول خرج کردن. در خرج غلتیدن برخلاف میل خود و از روی کره و اجبار: در مرافعه ای که با فلان کس داشتیم سیصد تومان مایه رفتیم تا یارورا محکوم کردیم. (فرهنگ لغات عامیانۀ جمال زاده)

لغت نامه دهخدا

خانه رغان

(نِ رِ)

ده کوچکی است از دهستان هنزا بخش ساردوئیه شهرستان جیرفت، واقع در 31 هزارگزی شمال باختری ساردوئیه و هشت هزارگزی شمال راه مالرو بافت - ساردوئیه. این ده را 15 تن سکنه است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

خارج رفتن

(بِ رَ تَ)

بیرون رفتن. رجوع به خارج شدن شود. از منزل یا شهر یا مملکت بیرون شدن

لغت نامه دهخدا

خانه روفتن

(بَ خُ سَ کَ دَ)

پاک کردن خانه. تمیز کردن آن. جاروب کردن. کنس

لغت نامه دهخدا

مایه رفتن

خرج کردن برای پیشرفت کاری

معنی خانه رفتن - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما